MOOISTE ETAPPE VAN 2010

De mooiste wielerbeelden kwamen dit jaar uit de Giro d'Italia. De etappe, die op 15 mei eindigde met een overwinning van Cadel Evans (op de foto in betere omstandigheden) in Montalcino, vergeten we nooit meer.

Toscane in mei. Mooi weer gegarandeerd, zou je denken. Echt niet. Deze etappe, opgedragen aan Gino Bartali deed denken aan hoe fietsen in de hel er uit zou kunnen zien. Fietsen over de "strade bianche", dat is dus, zonder wegdek !!. In de kou. In de regen. Modderpoel. Onherkenbare renners. Prachtig gezicht. Leiden kan zo mooi zijn.

Nibali reed in zijn roze trui voortdurend achter de feiten aan. De Liquigas-renner ging op enkele kilometers van het begin van de gevreesde stroken 'onverhard wegdek' onderuit. Hij verloor twee minuten. Carlos Sastre verloor ruim vijf minuten.

Kijk nog maar eens terug door hier te klikken

DE MOOISTE FIETSFILM VAN 2010

'Toen wij van Rotterdam vertrokken’ over de Tour in Rotterdam, waaraan televisiemaker Michiel van Erp een jaar heeft gewerkt is de mooiste fietsfilm van het jaar 2010.

In deze film onder meer beelden van het seniorenploegje van de honderdjarige Rotterdamse wielerclub De Pedaalridders. Oud-wielrenners van zeventig tot vijfentachtig jaar, mannen die naar eigen zeggen zoveel karakter hadden dat ze tien keer dood konden gaan op een fiets. Een van hen (Arie den Hartog) won de voorjaarsklassieker Milaan-San Remo en reed tweemaal de Tour. Anderen zagen hun carrières afgesneden door ongeluk, bijvoorbeeld door een valpartij onderaan de Cauberg, middenin een bloemenkraam.

Hun verhalen vol weemoed en soms verdriet staan haaks op het commerciële circus van de Tour de France. Ze zijn zo sterk dat anderen daar in de montage niet tegenop kunnen. Hedendaags gedoe over een lantaarnpaal langs het parcours valt erbij in het niet.

Kijk ook hier

ARIE DEN HARTOG SMEERT ZIJN FIETS

We hebben het hier over eind jaren 50.

Op zondagochtend moest ik naar de kerk, maar ik ging in plaats daarvan stiekem naar Rotterdam op de fiets. We kwamen met de andere Pedaalrdders samen bij de Nenijtobaan en dan gingen we trainen in de Spaanse Polder bij de Van Nellefabriek. Daar werden ook de wedstrijden gereden. Dat ging goed totdat ik uitslagen begon te rijden en het in de krant kwam te staan. Mijn moeder vond dat helemaal niet goed, mijn vader viel nog wel mee, maar het waren vooral de mensen uit het dorp. Ik werd erop aangekeken, maar er was geen weg terug.

Ik kwam van de eilanden en als je van de eilanden afkwam, dan was je van de Rotterdammers een boertje. De fiets die ik zei die ik gekocht had, had een spieloos crankstel. Ik vond al dat het ding een beetje zwaar liep en ik wilde hem laten smeren door de fietsenmaker. Die snapte niks van die fiets, maar ik moest er een wedstrijd mee rijden. Voordat ik wegging, haalde ik de zadelpen eruit en deed daar heel dikke olie in. Bij de Nenijtobaan kwamen we bij elkaar totdat de groep compleet was en dan gingen we rijden. Dus al die fietsen staan daar en ik zet mijn fiets erbij. Koffie drinken in de kantine en toen we weer naar buiten kwamen,lag er een plas olie onder mijn fiets. Al die Rotterdammers, Manus Brinkman, Schalk Verhoef, Jan van Vliet lachten zich kapot om dat boertje, dat nieuwelingetje. "Heb je je fiets gesmeerd"? Weer lachen. Afijn we gaan een flinke trainingstocht maken van een 80 of 90 kilometer maken en eigenlijk mochten de nieuwelingen niet zo ver mee. Na een kilometer of 60 gaan die Schalk Verhoef, Manus Brinkman en Jan van Vliet even gas geven en die enige die bijbleef, dat was dat boertje, de rest was allemaal gelost. Dat was schitterend, het lachen was ze vergaan.

TERUGBLIK OP BRUSSEL-SPA

De Touretappe (2010) van Brussel naar Spa verliep niet volgens het gewenste scenario van de gebroeders Schleck. In dat scenario was geschreven dat de beslissing in de strijd om de gele trui in de bergen zou plaatsvinden. Niet in de heuvels, niet op de kasseistroken, niet op het vlakke.
Maar wat gebeurde? In de finale van de etappe naar Spa vond een enorme valpartij plaats in de afdaling van de Stockeu, richting Stavelot. Andy Schleck, Contador en Armstrong lagen daarbij tussen de anderen op de grond.
Andy Schleck kwam zelfs alleen te zitten in de laatste kilometers voor de finish. Gelukkig voor hem had toen Cancellara met al zijn bluf de kopgroep al lam gelegd. Er werd netjes gehoorzaamd en zo kon het gebeuren dat Chavanel (foto) weg kon blijven en de gele trui die dag aan kon trekken. Erger was dat andere favorieten zoals Gesink daarmee zichzelf ernstig te kort deden. Want hoe was de Tour gelopen als ze Cancellara gewoon genegeerd hadden? Cancellara die de volgende dag toen Armstrong op de kasseien achterbleef wel gewoon vol gas gaf.

bron: L'Equipe

TOE (r) SCHOUWER DEEL 8

Op maandag een stukje over het wielerleven van de bloggert himself.

In 1979 was ik in Amerika en ik zag onderweg in een afgelegen saloon in Death Valley, een samenvatting van de Tour van dat jaar en Joop’s naam werd daar op de Amerikaanse tv meerdere malen genoemd. Djoep. Wielrennen begint langzamerhand een echte sport in de USA te worden. De Amerikanen gaan zich er serieus mee bemoeien en je weet, als de Yanks zich ergens in gaan bijten dan ... winnen ze uiteindelijk.

Gerg Lemond drie keer en Lance Armstrong 7 keer en alle andere cowboys zoals Landis, Hampsten, Hincapie, Hamilton, Leipheimer, Andreu, Pierce, Zabrikskie, Phinney enz. enz.

lees ook deel 7

Overwinningen Rabo Pro Team in 2010

02/01 Jayco Bay Cycling Classic BROWN, Graeme
10/01 Heuts Nk Veldrijden Heerlen BOOM, Lars
08/02 Trofeo Cala Millor FREIRE, Oscar
22/02 Vuelta A Andalucia etappe FREIRE, Oscar
23/02 Vuelta A Andalucia etappe FREIRE, Oscar
07/03 Paris-nice - Proloog BOOM, Lars
20/03 Milano-sanremo FREIRE, Oscar
22/03 Tour De Normandie – Proloog BOL, Jetse
03/04 Triptyque Des Monts Et Châteaux etappe BOL, Jetse
04/04 Triptyque Des Monts Et Châteaux etappe BOL, Jetse
05/04 Vuelta Ciclista Al Pais Vasco etappe FREIRE, Oscar
06/04 Vuelta Ciclista Al Pais Vasco etappe FREIRE, Oscar
25/04 Le Tour De Bretagne etappe BOL, Jetse
11/06 Delta Tour Zeeland - Proloog EMDEN, Jos van
16/06 24th Ster Elektrotoer - Proloog EMDEN, Jos van
17/06 Tour De Suisse - Etappe 6 GESINK, Robert
23/06 Nk Tijdrijden Elite EMDEN, Jos van (foto boven)
08/07 Ronde van Oostenrijk etappe NUYENS, Nick
10/07 Ronde van Oostenrijk etappe POSTHUMA, Joost
11/07 Ronde van Oostenrijk etappe BROWN, Graeme
26/07 Daags Na De Tour BOOM, Lars
27/07 Bavaria Profronde Stiphout GESINK, Robert
29/07 Wateringse Wielerdag MOERENHOUT, Koos
05/08 26e Profwielerronde Van Oostvoorne GESINK, Robert
06/08 Mijl Van Mares BOOM, Lars
06/08 Ronde van Polen etappe MOLLEMA, Bauke
08/08 Ronde Van Zevenbergen MOERENHOUT, Koos
20/08 Eneco Tour - Etappe 3 MOERENHOUT, Koos
05/09 Grote Prijs Jef Scherens BOOM, Lars
12/09 Grand Prix Montreal GESINK, Robert
15/09 Grand Prix De Wallonie MARTENS, Paul
09/10 Ronde van Emilia GESINK, Robert
10/10 Parijs - Tours FREIRE, Oscar
04/11 Jan Thiel Criterium MOERENHOUT, Koos
05-12 Grand Prix Julien Cajot BOOM, Lars

PROTEAM LUXEMBOURG

Wie zitten er nu eigenlijk allemaal in dat nieuwe sterrenteam rond de broers Schleck en waar zijn ze weggeplukt?

Daniele Bennati (Liquigas), Fabian Cancellara (Saxo Bank), Brice Feillu (Vacansoleil), Jakob Fuglsang (Saxo Bank), Linus Gerdemann (Milram), Dominic Klemme (Saxo Bank), Anders Lund (Saxo Bank), Maxime Monfort (HTC Columbia), Martin Mortensen, Stuart O'Grady (Saxo Bank), Joost Posthuma (Rabobank), Andy Schleck (Saxo Bank), Frank Schleck (Saxo Bank), Tom Stamsnijder (Rabobank), Davide Vigano (Team Sky), Jens Voigt (Saxo Bank), Robert Wagner (Skil-Shimano), Fabian Wegmann (Milram), Wouter Weylandt (Quick Step).

TOUR 2010 IN MINDER DAN 3 MINUTEN

De in Frankrijk wonende Nederlander Thomas Vergouwen heeft een topblog. Het allermooist zijn de voorspellingen die hij doet over de komende Tour de France routes. Hij speurt, heeft een groot netwerk, houdt de media bij en zoekt aanwijzingen na. Meestal is zijn score iets van tussen de 90 en 100% juist voor de officiele presentatie is geweest. Vandaag op zijn blog een leuk filmpje waarin binnen 3 minuten de Tour van 2010 wordt samengevat. Klik op de link hieronder en je komt op zijn blog en kunt het filmpje bekijken.

Tour 2010 in minder dan 3 minuten.

TOERTOCHT GRAND DÉPART OP TV

In de uitzending van deze week, zondag 26 december om 16:00 op RTL7, zie je nu dan eindelijk de beelden die gemaakt zijn tijdens de Grand Départ Toertocht van 2010.

In een van onze eerdere nieuwsbrieven kondigden we reeds aan dat deze beelden te zien zouden zijn bij Wielerland TV, maar door een miscommunicatie tussen Wielerland en RTL zijn de beelden destijds, tot onze grote spijt, niet uitgezonden.

Natuurlijk willen we de ruim tien duizend enthousiaste deelnemers aan de toertocht de beelden niet onthouden, dus in de uitzending van aanstaande zondag zal er een samenvatting te zien zijn van dit geweldige evenement!

bron: Wielerland nieuwsbrief

DROGISTERIJ DELGADO

Diverse Spaanse atleten hebben hun bezorgdheid uitgesproken over de ontwikkeling van de dopingzaken die om clenbuterol draaien. Volgens hen is het goed mogelijk dat het middel nog steeds toegediend wordt aan dieren en daardoor in vlees voorkomt. Een belangengroep van Spaanse sporters wil samen met de Spaanse anti-doping brigade AEA een onderzoek instellen naar het middel en de dopingregels aan passen. Zo zou in het reglement opgenomen kunnen worden dat een atleet een maximale hoeveelheid clenbuterol in zijn lichaam mag hebben. Op dit moment staan Alberto Contador en de Nederlandse mountainbiker Rudi van Houts onder verdenking van dopinggebruik, nadat bij hen sporen van clenbuterol aangetroffen werden.

Kalendercommentaar: "Goed idee, maar dan meteen de criteria voor neusdruppels, partydrugs, rendierbloed, waarzitjenugegevens etc. verruimen. Alleen nog als een renner tegelijk uit oren en neus gaat schuimen en zijn ogen draaien 360 graden bij de huldiging een milde controle uitvoeren. Zo lossen wij in Spanje de problemen op en winnen we nog een Tour, Vuelta, Giro en EK en WK voetballen. Net zo makkelijk. Olé."

TOE (r) SCHOUWER DEEL 7

Op maandag een stukje over het wielerleven van de bloggert himself.

1977. Vakantie in Amerika op zoek naar het West Coast muziek gevoel. Beach Boys, Eagles, Hotel California. Door familiebanden logeerden we in een rond beachhouse in Malibu. Bij de toemalige manager van The Band en mede-eigenaar van de Shangrila Studio’s, waar Dylan, The Band en Eric Clapton opnamen. Muziek was onze drijfveer, maar ook hier kon ik het niet laten om in de Los Angeles Times, een klein berichtje over Hennie Kuiper die de Alpe d’Huez won te vinden.

Het jaar dat Kuiper verdiende te winnen, maar helaas 48 seconden tekort kwam op de op exploderen (want tot aan het strotje vol met doping) staande Thevenet. Kijk we slikken allemaal wel eens wat maar dat de een daar dan toch nog slimmer in is dan de ander, maakte in 1977 het verschil tussen geschiedenis schrijven (Thevenet) en de kans vergeten te worden (Kuiper) uit.

Hoewel de prestatie van Kuiper aan kracht won nadat Thevenet openlijk toegaf dat hij toen inderdaad “stijf” stond. De berusting van Kuiper met betrekking tot dit feit maakt hem nog groter dan hij eigenlijk al was en vergeten doen we hem toch nooit.

Lees ook deel 6

WIELERHISTORIE PIET DE VRIES EN FLIP VETHAAK

Piet de Vries (op de foto met Manus Brinkman): ‘In de oorlog waren mijn neef Flip Vethaak en ik te werk gesteld in Berlijn. In 1945 kwamen de Russen en moesten de Duitsers vluchten. In de haast lieten zij hun fietsen achter bij een station. Daar stonden er dus heel veel. Flip en ik pikten er allebei een uit en fietsten van Berlijn terug naar Nederland.

Ik was 23 en was nog nooit bij het wielrennen betrokken geweest. We kwamen terug in Nederland en Flip was al in 1936 naar de Olympische Spelen geweest en wilde de draad van het wielrennen weer oppakken. Op een dag fietsten we samen naar Scheveningen. Flip op een racefiets en ik op een gewone fiets. Op de terugweg bij Delft zeg ik: 'Flip, nu moet je eens proberen mij van het wiel te rijden.' Flip meteen rijden en rijden, maar hij kreeg mij niet van het
wiel. Dus hij laat zich uitbollen en ik reed hem voorbij, maar hij demarreerde weer langs me heen en riep: ‘Nou moet je ook volgen.' Ik weer aanzetten en ik kom weer terug in zijn wiel.
Hij kijkt me heel raar aan en zegt: 'We gaan voor jou eens een racefietsje in elkaar zetten en zo ben ik wielrenner geworden.'

'Nieuwelingen slaan we over', zei Flip. 'We worden ineens amateur.' In mijn eerste wedstrijd kon ik nog helemaal niet sturen en kwam ik te vallen. De tweede wedstrijd viel ik weer, maar werd ik wel zesde en de derde wedstrijd won ik. Dus zo snel ging dat, maar ik kon niet afzien en heb er niet uitgehaald wat er inzat.

WEEKEND WIELERKWIS

De legendarische schaatser Eric Heiden won 5 medailles op de Olympische spelen van 1980. Na zijn schaatscarrière ging Heiden fietsen. Hij deed in 1986 mee aan de Tour de France. Op welke plaats eindigde Eric? Op de 11e , de 21e of hij viel en stapte af.

In welke Amerikaanse ploeg reed Eric Heiden, samen met Andy Hampsten, Alex Stieda en Davis Phinney?

Wie won in de Tour de France, de meeste etappes, halve etappes en prologen?

Hoe heette de eerste ploeg van Joop Zoetemelk als beroepsrenner?

Met welke twee Belgische broertjes kreeg Zoetemelk te maken als Ploeggenoot in die ploeg? Met

Wie heeft het werelduurrecord op de traditionele fiets?

Wat is dat record? 49,441 km, 50, 441 km, of 51, 441 km per uur? 49,441 km per uur.

GARMIN-CERVELO OP DE KAAIMAN EILANDEN

December is de maand waarin trainingskampen van de verschillende wielerploegen in de meest exotische plaatsen plaats vinden. De toekomstige Garmin-Cervélo ploeg voor 2011 (geboren uit de fusie tussen de Garmin-Transitions en Cervélo TestTeam ploegen) bracht eind november / begin december een paar dagen door op de Kaaiman Eilanden.

Het was de eerste gelegenheid waar alle renners van de toekomstige Garmin-Cervélo ploeg voor 2011 bij elkaar kwamen.

De eerste dag begon met een bezoek aan de Sandbar om te zwemmen met pijlstaartroggen. Niet alle renners waren blij tussen deze vissen te staan, maar blijkbaar heeft Peter Stetina dat vaker gedaan en hij aarzelde dan ook niet om er één op te pakken en een kusje te geven. Na van de ergste schrik te zijn bekomen stond een wat rustgevender bezoekje aan de schatten van de zee op het programma want al snorkelend verkenden ze vervolgens het koraalrif.

De volgende dagen konden de renners hun nieuwe Cervélo fietsen proberen. Voor de renners van de Garmin-Transitions ploeg was het een verandering. De Amerikaanse ploeg reed tot op heden op Felt fietsen. Na dit onderdeel om ervoor te zorgen dat ze volgend jaar goed uitgerust zullen zijn stonden weer nieuwe team building activiteiten op het programma met een beach volleyball wedstrijd en een kajak-tocht.

De derde dag begon met een wat klassiekere fietsrit gevolgd door een zoektocht naar verborgen schatten op basis van aanwijzingen en raadseltjes die de renners op moesten lossen. De rest van de dag leek wederom op een vakantie voor kinderen van rijke ouders met een bezoekje aan Atlantis Submarine, zwemmen met dolfijnen of een helikoptervlucht!

Voor de volgende ochtend stond een fietstocht met lokale amateurwielrenners op het programma. In het begin werd een gematigde snelheid aangenomen maar de profwielrenners bevonden zich in het tweede deel al snel samen vooraan, met uitzondering van een paar renners die rustig bleven kletsen met de deelnemers aan de Ride with the Pros.

bron: Thomas Vergouwen

Als ze in 2011 nu geen prijzen gaan winnen, moeten ze volgend jaar thuis in de schuur op de Tacx, de hele winter lang.

SPORTHART

Beroepsrenners hebben een vijf maal groter risico op een hartinfarct dan mensen die voor hun ontspanning op de fiets zitten.

Uit een onderzoek onder 2362 wielerberoepsrenners in Europa blijkt dat het risico vijf keer groter is dan bij de 25- tot en met 34-jarigen en 2,5 maal hoger dan bij gewone mensen. De Franse sportarts Jean-Pierre de Mondenard, voormalig chef van de anti-dopingcommissie van de Ronde van Frankrijk, heeft de gegevens verzameld van de Tourdeelnemers sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. Hij heeft ze door onafhankelijke medici laten uitwerken.

Volgens de gegevens zijn sinds 1970 van de deelnemers tien renners (twee Belgen, een Spanjaard, drie Fransmannen en vier Nederlanders) voor hun 45ste aan een hartkwaal overleden. Volgens de statistieken van de Wereldgezondheidsorganisatie hadden dit er slechts vier moeten zijn. Gezien de extreem goede conditie van de beroepsrenners concludeert het blad dat het dodental door hartproblemen zich door de risicofactor laat verklaren.

FRÄNK SCHLECK OPENT PERMANENTE AMSTEL GOLD RACE ROUTE

Beleef wielerklassieker 365 dagen per jaar.

Oud-winnaar van de Amstel Gold Race en wielergrootheid Fränk Schleck heeft de permanente route van de Amstel Gold Race in Limburg geopend. De Amstel Gold Race krijgt hiermee een blijvende bewegwijzering in Limburg. Zo wordt het voor iedereen mogelijk om deze prachtige koers het hele jaar door te beleven.

Voor Fränk Schleck is de permanente bewegwijzering van de Amstel Gold Race een fantastisch initiatief: “De Amstel Gold Race is een prachtige koers die mij goed ligt. In 2006 heb ik de koers gewonnen en ik hoop de race nog vaak te kunnen rijden. Uniek dat dit nu voor iedereen mogelijk is. Bovendien is het ideaal dat profs de koers nu een aantal dagen voor de race al kunnen verkennen.”

De route heeft geen vast begin- en eindpunt. Hierdoor is het mogelijk om vanuit elk willekeurig punt te beginnen. “Ik ben ontzettend blij met de permanente bewegwijzering van de Amstel Gold Race ”, vertelt Leo van Vliet, koersdirecteur van de Amstel Gold Race. Het hele jaar door krijgen wij veel aanvragen van fietsers die deze prachtige route willen rijden. Nu krijgen alle wielerliefhebbers deze kans.”

Registreer je eigen tijd aan de top
Na de permanente bewegwijzering is de volgende stap een uniek tijdsregistratiesysteem dat in de loop van 2011 op de Limburgse heuvels wordt aangelegd. Het gaat om de Geulhemmerberg, de Adsteeg, de Bemelerberg, de Huls en vanzelfsprekend de Cauberg. Dit systeem bestaat uit een lus (draad) in het wegdek aan de voet en op de top van de beklimming. Daarnaast wordt een speciale chip bevestigd aan de fiets. Wanneer een fietser de top heeft bereikt ziet hij zijn naam en tijd op een LED-scherm verschijnen. Op de hellingen de Loorberg en de Camerig worden de tijdsregistratiesystemen zonder LED-scherm geplaatst.

LARS BOOM BIJ DE BESTE 10 IN 2010

De koersen waar Lars Boom bij de beste 10 in 2010 eindigde, op een rij

7e Vlaamse Druivencross Overijse
1e Grand Prix Julien Cajot
1e Grote Prijs Jef Scherens - Rondom Leuven
5e Profronde Van Almelo
6e Eneco Tour - Algemeen Klassement
3e Eneco Tour - Proloog
2e De Gouden Pijl
1e Mijl Van Mares
9e Wateringse Wielerdag
5e Acht Van Chaam
1e Daags Na De Tour
3e Nederlands wegkampioenschap
7e Nk Tijdrijden Elite
2e Ster Elektrotoer - Proloog
7e Delta Tour Zeeland - Proloog
3e Amgen Tour Of California - Etappe 2
3e Profronde Van Made
5e E3 Prijs Vlaanderen - Harelbeke
1e Paris-nice - Proloog
1e Heuts Nk Veldrijden Heerlen

TOE (r) SCHOUWER DEEL 6

Op maandag een stukje over het wielerleven van de bloggert himself:

In de eerste helft van de jaren 70 volgde ik het wielrennen niet. Teveel andere dingen. Meisjes, vrienden, film, Woodstock, Crosby Stills Nash and Young, Provadja, middelen dat leek even belangrijker.

Vanaf 1974 werd de profronde van Pijnacker georganiseerd. Daar fietsten altijd de grote der aarde. Dat hadden ze daar aardig voor elkaar. Dat wakkerde de liefde voor de Koers weer aan. Namen die daar deelnamen en soms ook wonnen:

Michael Rasmussen, Bram Tankink, Max van Heeswijk, Tom Boonen, Petacchi, Frank Vanderbroucke, Ludo Dierckxens, Michael Boogerd, Koos Moerenhout, Jeroen Blijlevens, Marco Pantani, Erik Dekker, Robby McEwen, Jan Ullrich, Erik Vanderaerden, Erik Zabel,Mario Cipollinni, Erik Breukink, Tom Steels, Abdoesjaparov, Bjarne Riis, Johan Museeuw, Jean-Paul van Poppel,Olaf Ludwig, Gert-Jan Theunisse, Guido Bontempi, Steven Rooks, Peter Winnen, Hennie Kuiper, Joop Zoetemelk, Johan van der Velde, Rudy Dhaenens, Jan Raas, Phil Anderson, Sean Kelly, Erik Heiden, Claude Criquilion, Gerrie Knetemann, Michel Pollentier, Walter Godefroot, Didi Thurau, Gerben Karstens, Patrick Sercu en vele anderen.

Een paar jaar was de koers uit zicht, maar nu was hij weer terug in beeld.

lees ook deel 5

DE EERSTE DERAILLEUR

Manus Brinkman: "In de jaren 50 reden we meestal met een freewheel maar nog niet met een derailleur. Daar begonnen ze mee in België. Daarna gingen wij er ook mee rijden, maar als je thuis kwam haalde je hem er gauw weer af. Er ging nogal snel iets aan stuk."

Piet de Vries: "Jaap Oudenaarde had een wiel met twee tandwielen. Al naar gelang de wind stond draaide hij dan zijn wiel om een zwaardere of lichtere versnelling te kunnen
trappen."

Op de foto Manus in 2010, nog steeds op de fiets

ZATERDAGAVOND, WIELERKWIS

Om de hoogte van je frame te bepalen hanteert men een standaardformule. Je moet de maat van je binnenbeen opmeten en dan vermenigvuldigen met … hoeveel?

Wat is een triple en waarvoor dient deze?

In de jaren 70 en 80 hadden nog geen carbonframes. Welke twee grote merken leverden destijds de buizen voor de meeste frames?

Welke 3 merken leveren de ‘groepen’ voor de meeste fietsen?

Wat betekent de afkorting R.P.M. ?

Wat is een ‘derde bal’?

KOOS MOERENHOUT BIJ BESTE 10 IN 2010

In welke wedstrijden reed Koos Moerenhout bij de beste 10 in 2010? Hieronder terukijkend van najaar naar voorjaar:

7e Amstel Curacao Race
1e Jan Thiel Criterium
6e World Championships Time Trail
5e Eneco Tour - Etappe 7
2e Eneco Tour - Algemeen Klassement
1e Eneco Tour - Etappe 3
5e Profwielerronde Etten-leur
6e De Gouden Pijl
1e Profronde Van Zevenbergen
7e Mijl Van Mares
3e Profwielerronde Van Oostvoorne
2e Draai Van De Kaai
1e Wateringse Wielerdag
9e Daags Na De Tour
6e Tour De France - Etappe 19
4e Nationaal kampioenschap op de weg
2e Nk Tijdrijden Elite
7e Ronde Van België - Algemeen Klassement
2e Ronde Van België - Etappe 4
5e Hel Van Het Mergelland

DE GALIBIER OP

In 2011 is het exact 100 jaar geleden dat de Col du Galibier voor het eerst beklommen werd in de Ronde van Frankrijk. Die verjaardag wordt gevierd! Niet alleen tijdens de Tour, maar ook met het gloednieuwe 'Climbing For Life - Col du Galibier'-evenement.
De wielertoerist(e) kan in het weekend van 3 en 4 september 2011 uitgebreid proeven van de 2.645m hoge Galibier. Deze Alpenreus is een col die niet op het palmares van een fietsfanaat mag ontbreken!

Op zaterdag 3 september staan er vier mogelijke beklimmingen op het menu: de Galibier vanuit Valloire-Galibier (18,1 km), de Galibier vanuit (Col du) Lautaret (8,5 km), de Télégraphe-Galibier vanuit Saint-Michel-de-Maurienne (34,9 km) en als toetje de Col de Valmeinier (16,1 km). Een dag later is er een vrije toertocht doorheen de Maurienne-streek.
Daarnaast staan er nog tal van andere activiteiten op het programma: animatie, workshops, pasta party, verbroederingsfeest... én een gratis mini-concert van Ozark Henry.
Bovendien fiets je niet voor niets! De opbrengst van dit evenement gaat naar het goede doel, meer bepaald naar astmaonderzoek en astmabestrijding.
Iedereen die houdt van fietsen, klimmen, adembenemende panorama's en een onvergetelijke groepssfeer duidt dit evenement nu al met stip aan in zijn of haar agenda!

Surf snel naar www.climbingforlife.be voor alle info!

SOMS IS FRED HET HELEMAAL ZAT

Soms is Fred het helemaal zat. Al dat gezeur. Dit moet, dat moet dat. Dan pakt Fred zijn fiets en gaat hij fietsen. Niks geen mooie routes of ander moeilijk gedoe. Nee gewoon keihard wegfietsen en na 50 kilometer weer terug fietsen. Dan flink aan de dorstlesser en bij-eten. Aanvullen, onder de douche (soms), naar bed en de volgende dag weer vrolijk op. Fred denkt wel eens: Waarom doe ik dat zo weinig, want eingelijk valt het allemaal wel weer mee? Zeker koud buiten?

MTB IN BERGSCHENHOEK

Het is nu toch praktisch onmogelijk om gewoon lekker over het asfalt te rijden dus kun je net zo goed maar meteen de modder opzoeken. Niels Albert nog gezien zondag? Kom dan gewoon eens naar Bergschenhoek. Wat een mooi MTB parcours. Met uitzicht op de Rotte in een groene omgeving. Lekker raggen over snelle afdalingen en steile klimmetjes, maar ook enkele vlakkere gedeelten. Goede bescherming, helmen en handschoenen zijn een vereiste maar ook spd-pedalen zijn geen overbodige luxe. De paden zijn hoofdzakelijk single tracks.

Aard van de route: Het parcours op deze voormalige vuilstort bestaat uit drie delen. Een deel nabij het buitensportcentrum Outdoor Valley (de zogenaamde "kleine berg”) en een deel nabij het skicentrum (de zogenaamde skiberg), en een berg er tussenin (de “middenberg”. De lengte van het gehele parcours bedraagt ongeveer 7.3km kilometer, en heeft ca. 160 positieve hoogtemeters per rondje.

Het profiel komt van http://www.hardfietsen.nl/tableaux/index.php?searchHelling=Bergschenhoek&pageId=64

TOE (r) SCHOUWER DEEL 5

Op maandag een stukje van de bloggert himself (in delen)

1968. Jan Jansen wint de Tour. Hoewel ik sinds het incident in Pijnacker tussen Karstens en Janssen geen fan was van Janssen was, was het toch wel mooi dat hij als eerste Nederlander de Tour won. Wel op het nippertje. In de laatste tijdrit, 38 seconden voorsprong op Herman van Springel, die het anno nu nog steeds niet kan geloven en geen rit gewonnen en niet 1 keer in de gele trui van start gegaan.

Ik kwam van het zwembad en zag bij een vriendje de laatste kilometers van de tijdrit op de televisie. De hysterie die daarna losbrak in het kamp van Janssen is legendarisch. Ik hou er niet van, geef mij maar Joop die, zonder dat Knetemann, ook niet vies van hysterie, Joop’s arm in de lucht stak, bij het rijden over de meet op de Champs Elysees. Een nog steeds huilende Janssen: “ Cora ik heb de Tour gewonnen”, tegen zijn dochtertje, huilend: “Papa heeft de Tour gewonnen”.

De gebrilde Nootdorper won in alle Tours die hij reed 7 keer een rit. Hij droeg 2 maal de gele trui. In de jaren 70 was een Jan Janssen racefiets een begerenswaardig bezit. Ik had er geen geld voor overliggen. Maar de Tour maakte zich vanaf dit moment meester van mijn systeem.

lees ook deel 4

GOEDE RAAD UIT 1923

Jaap Oudenaarde vertelt in het jubileumboek ’50 jaar Pedaalridders’: “Thuis werd er altijd gesproken over fietsen.Op mijn 16e zette mijn vader een fiets voor mij in elkaar. Een complete toerfiets met krom stuur. Op zondagen maakten we fietstochten met mijn vader en moeder en bezochten we wedstrijden die in die tijd werden gehouden in de polder bij Moordrecht. Daar kwam ik veel renners tegen, waaronder Jorinus van der Wiel Wiel, die ik ome Rienus noemde”.

“Mijn eerste wedstrijd was een sprintwedstrijd in het Haagse Bos. Spierwit kwam ik aan de start, mijn voeten trilden op de pedalen. Ik haalde de tweede plaats en mijn eerste medaille. Het volgende jaar mocht ik meedoen in “De Ster der Beginnelingen”. Die wedstrijd ging over drie zondagen. In de eerste rit werd ik eerste, in de tweede werd ik 3e en de laatste rit won ik weer.

“Ik kreeg een betere fiets. Een ‘Mol’. Ik ging bij de Nieuwelingen rijden, maar dat viel tegen. In de clubwedstrijden deed ik goed mee, vooral in de tijdritten. Om sterker te worden werd ik vanaf dat moment getraind door Jorinus van der Wiel. Ik leerde grote afstanden rijden, ik leerde de wedstrijd te ‘bekijken’, kortom, hij leerde me alles en hij was echt niet vriendelijk als ik mijn best niet had gedaan”.

“Mijn eerste nationale overwinning was in 1922 om de Helmond-Bekerrit. Ome Rinus moest deze beker nog éénmaal winnen om hem definitief in zijn bezit te krijgen en hij won. Ik werd eerste bij de Nieuwelingen.

“In 1923 was het wegkampioenschap vanuit Soesterberg. Deze wedstrijd werd weer gereden door de profs, amateurs, nieuwelingen en veteranen die allen dezelfde afstand reden. De amateurs, onder wie,ik, waren 10 minuten na de Profs gestart. Bij Brummen had ik de profs al ingehaald en voorbij Zutphen demarreerde ik weer. De profs dachten: Laat maar gaan die amateur, die pakken we wel weer terug. Maar ik was weg en bleef weg en won de wedstrijd met 9 minuten voorsprong op nummer twee. Dit was de mooiste overwinning uit “mijn carrière”.

Tot slot nog een goede raad van Jaap Oudenaarde: “Wanneer men niet met de nodige ernst ergens aan gaat beginnen, begin er dan maar niet aan. In mijn jeugd heb ik aan de genoegens van het leven niet veel gehad, maar ik heb altijd voor de sport geleefd. Vroeg naar bed, niet roken en geen alcoholische drank. Voor de wedstrijd moest ik altijd een half uur voor mezelf hebben, om de wedstrijd in gedachten al te rijden. Jongelui die aan onze mooie sport willen gaan beginnen, moeten zich bewust zijn dat het een harde sport is en dat men er nooit komt met: "Ik geloof het wel”

ZATERDAGAVOND, WIELERKWIS

Wat is een pistier?

Wat is een bordjessprint?

Bij wie hoort deze uitspraak? ‘De Tour wordt in bed gewonnen’.

Wat is een chasse-patat?

Wat is hongerklop?

Wat gebeurt er als je geviseerd wordt?

Wat doe je als je iemand een kwak geeft?

Wat is een ander woord voor bidon?

DE DESKUNDIGEN SPREKEN

Als je op alle foto’s staat, dan meestal op de laatste niet, zegt José de Cauwer tijdens Kuurne-Brussel-Kuurne in 2009 als Haussler steeds in beeld rijdt nadat hij de vorige dag in de Omloop Het Nieuwsblad ook al steeds voorop reed om uiteindelijk niks te winnen. Hij kreeg gelijk. Haussler won weer niet.

Cavendish heeft geen treintje nodig, die explodeert vanzelf, zegt Maarten Ducrot tijdens Milaan-San Remo (2009) over Cavendish die inderdaad later de wijze woorden van Maarten bevestigt door in een uiterste krachtsexplosie op de streep Haussler te verslaan.

Geef mannen een streep en ze gaan sprinten. (Rodrick de Munnik)

Fietsen is het mooiste trainingsmiddel dat er is.(Rien de Roon)

FRED EN HET GELLETJE

Fred doet mee aan de AGR toertocht en heeft voor het eerst reepjes en een gelletje gekocht. 100 km. de Limburgse heuvels op en af. Het gaat best goed al heeft Fred al jaren geen 100 km. meer gereden en zijn er bij hem in de buurt in de verste verte geen heuvels te bekennen. Ook geen triple op zijn oude Colanago uit de jaren 80. Zelfs geen bergverzetje. Bij het zesde heuveltje gaat Fred in het wiel van een meisje zitten. Zij rijdt precies in het goede Tempo de berg op. Fred hijgt, hijgt, hijgt, maar lost niet. Bovenop rijdt hij haar triomfantelijk voorbij. Bedankt zegt hij tegen het meisje. Ouwe viezerik, hijger denk ze vast. Nu nog twee bergjes en we zijn er. De reepjes zijn dan al lang op. Het gelletje brand in de zak van het shirt. Fred neemt hem maar alvast. Slurp. Op het laatste heuveltje is het over en uit en moet Fred toch nog afstappen. Had hij nou dat gelletje maar bewaard. Moet hij volgend jaar opnieuw komen. Lekker is dat.

RABOTEAM VOOR 2011

Vandaag presenteerde de Rabobank het team voor 2011 in de Elfteling met een powerpoint van Harold Knebel, het afscheid van Denis Menchov die een schilderij ter herinnering kreeg en de presentatie van de verschillende teams met hun teamcaptains.

Nieuws:

De Raboploeg gaat nog zeker 6 jaar jaar door en er is een nieuw shirt. Mooi. Zekerheid. Goed over nagedacht. Goede renners. Mooie toekomst. Wel melde Harold Knebel dat men hoopt dat er in 2011 weer eens een etappe in een grote ronde wordt gewonnen. Dat zou wel eens dit jaar de etappe naar de Alpe d'Huez kunnen zijn als Bauke Mollema het zou kunnen uitkiezen. Hij kent de geschiedenis en zou graag de 9e in de rij willen zijn. Nederlandse berg en zo. Wij hebben hem beloofd dat we hem bovenop zullen verwelkomen, mocht het zover komen. Lars Boom gaat voor de Ronde van Vlaanderen en Parijs Roubaix. Kortom het belooft een mooi jaar te worden. Zelf denken wij dat Robert Gesink podiumkansen in de Tour van 2011 heeft. We gaan het zien en ervan genieten.

IN HET RAVIJN

Pedro Horillo valt in het ravijn tijdens de afdaling van de Culmine di San Pietro Pedro’s naamgenoot). Gelukkig zag zijn ploegmaat Jos van Emden een witte Giant racefiets tegen de vangrail staan, zonder Pedro erop.
De renner viel 60 meter, brak een bovenbeen, een knieschijf, twee ruggenwervels en een aantal ribben. Na een zoektocht van meer dan een uur werd hij gevonden.

Pedro schreef zelf eens een column over vallen:

Soms voel je zelfs het breken van je botten. Je merkt dat je stukken huid verliest en je voelt de hitte van de brandwond, verhevigd door het bloed dat als bij toverslag overal tevoorschijn komt. Dit alles mag pijnlijk lijken, het is niets vergeleken met de pijn die je kort daarna voelt als je je lichaam inspecteert en de werkelijke omvang van de schade vaststelt.

TOE (r) SCHOUWER DEEL 4

Op maandag een stukje van de bloggert himself als Toe(r)schouwer (in delen)

Nog een reden om van wielrennen te houden. Wielrennen is zomer. Als de Prima Vera wordt verreden ergens in het voorjaar weet je dat de winter eindelijk is afgelopen. De zomer is in aantocht. Zon, warmte, licht, lucht, de deuren open, de kachel uit. Heerlijk, we waren het al weer vergeten, maar we worden opnieuw geboren. De Renners trekken hun fietsen uit de schuur en doen hun nieuwe tenues aan tijdens de eerste trainingsritten. Heerlijk, eindelijk. Milaan-San Remo. Parijs Nice, de rit naar de zon. Opbouwen naar het hoogtepunt. Zomer, vakantie, Tour de France.

In Berkel woonde een plaatselijke wielerheld. Sjef van de Burg. Ik ging mee met fans van Sjef naar een wielerwedstrijd in het Westland met de Volkswagenbus pick up. Wielrennen. Tuinders. Sfeer. Ruig maar overzichtelijk. Makkelijk.

Televizier-Batavus. Dat was de wielerploeg in de Tour in de jaren 60. Stonden onder bevel van de heerlijk onbehouwen Kees Pellenaars. Alle jongens van ons wielerclubje droegen Televizier Batavus wielrenpetjes en 1968 moest nog komen.

wordt vervolgd.

Lees ook deel 3

ZESDAAGSE IN GENT

Een aanvulling op fietsscheurkalenderblad 28 nov 2010

Iljo Keisse en Peter Schep hebben de Lotto Z6sdaagse Vlaanderen-Gent gewonnen. De twee zetten in de laatste ploegenkoers de puntjes op de i! De Ketele en Lampater eindigden op de tweede plaats.
Het duo Keisse/Schep ging als leider het laatste onderdeel in, de ploegkoers. De Ketele en Lampater begonnen in dezelfde ronde aan de ultieme race. Rasmussen/Morkov, Bartko/Hondo en Stam/Van Bon moesten één ronde goedmaken.

ZATERDAGAVOND, WIELERKWIS

Dood:

Waaraan overleed Marco Pantani? Een hartstilstand na een overdosis cocaïne.

Fabio Casartelli overleed in de Tour de France van 1995, Hoe? .

Waaraan overlijdt de eenmalige Tourwinnaar Luis Ocaña?

Waaraan overleed Marco Pantani?

De jonge wereldkampioen Jean Pierre Monseré kwam op zeer trieste wijze aan zijn einde. Wat overkwam hem?

HOW TIME FLIES

29 september:
Volgens Alberto Contador behoort doping in het wielrennen tot de verleden tijd. Dat vertelde de drievoudig Tourwinnaar tegen de Duitse krant Bild. "Het gebruik van verboden middelen is verleden tijd," aldus Contador.

26 november:
Alberto Contador heeft nog maar eens herhaald dat hij het wielrennen mogelijk de rug toekeert als hij schuldig bevonden wordt aan het gebruik van doping. Dat deed de drievoudig Tourwinnaar op de Spaanse televisie

Tja: Stampvoeten zal niet helpen, ben ik bang

WAT IS HES, WAT DOET HES?

De Spaanse renner Ezequiel Mosquera, de nummer twee van de jongste Ronde van Spanje, is tijdens die koers positief bevonden op het gebruik van HES.

Wat is HES? (hydroxy-ethyl zetmeel. Het is een middel dat bloeddoping maskeert.

HES voor de eerste keer: Op 17 februari 2001 worden zes Finse langlaufers betrapt op het gebruik van het middel HES (hydroxy-ethyl zetmeel), een (maskerend) product dat het plasmavolume vergroot.
Binnen 24 uur wordt 40–70% met de urine uitgescheiden.

Contra-indicaties: Hartfalen. Longoedeem. Ernstige bloedstollingsstoornissen, intracraniële bloedingen. Zetmeelallergie. Chronische leveraandoeningen.

Bijwerkingen Jeuk. Lichte klachten van circulatiestoornissen tot shock, bronchospasmen en hart- en ademstilstand. Bloedingscomplicaties bij infusie van grote hoeveelheden gedurende langere tijd door beïnvloeding van het stollingsmechanisme. Daling van hematocrietwaarde en verdunning van plasma-eiwitten bij infusie van een groot volume. Linkerhartfalen en hartritmestoornissen kunnen vaak optreden bij toediening. Voorbijgaande pijn in de nierstreek.

Waarschuwingen en voorzorgen: Bij toediening over verschillende dagen de bloedstollingparameters controleren. Wegens het risico van acute volumeoverbelasting de aanbevolen infusiesnelheid en maximale dosering niet overschrijden.

Bij overgevoeligheidsreacties of bij optreden van jeuk de toediening staken. Na toediening kan de bloedgroepbepaling gestoord zijn.

Dosering:
Het risico van bijwerkingen neemt toe met de totaal toegediende dosis.

De toepassing van hydroxyethylzetmeel dient tot de kliniek te worden beperkt. (of tot een hotelkamer?)

FRED VALT, NEGEN HECHTINGEN

Fred had vrijdagochtend om negen uur een afspraak met een vriend. Stond natuurlijk weer veel te laat op. Snel, snel douche, tanden, boterham, fiets uit de schuur en weg. Tempo opschroeven. Heerlijk zijn oude Colnago. Lekker karretje. De brug op. Fred trekt aan het stuur. Even later komt hij bij z'n postieven. Bloed. Op de straat. Een stem: Meneer , meneer gaat het? Fred gaat verdwaasd zitten en denkt. Nee het gaat niet. Geen pijn, maar het is niet in orde. Gevallen. Het voorwiel zit klem tussen de remblokken of zoiets. De voorbijganger helpt hem en in een garage, iets verderop, kijkt Fred in de spiegel. Z'n gezicht ligt open. Geen telefoon bij hem. Trouwens niemand te bereiken. Fred stapt weer op. T-Shirt van de garagehouder drukt hij tegen zijn gezicht. Meteen doorfietsen naar de 1ste hulp denkt hij. Dat gaat pijn doen, maar dat moet dan maar. Ondanks alles merkt Fred weer op, dat zijn fiets zo heerlijk over het afsfalt zoeft. Heerlijk karretje. Na vier weken zijn de wonden genezen en kunnen de negen hechtingen eruit. Wat een lieve zuster. Het bloed laat Fred op de fiets zitten. Souvenir. Voortaan wel het voorwiel vastdraaien voor hij weg gaat. Wel zo handig.

RECHT OM TE SPELEN MET KOOS EN MAARTEN

Right To Play met Rabo Wielerploeg naar Mozambique

Den Haag – Van 20 tot en met 26 november 2010 bezoekt een bijzondere delegatie van Right To Play Nederland haar Red Ball Child Play-projecten in Mozambique. De delegatie bestaat onder andere uit twee renners van de Rabo Wielerploeg, Koos Moerenhout en Maarten Tjallingii. De groep wordt begeleid door twee medewerkers van Right To Play. Koos Moerenhout heeft besloten te stoppen met zijn actieve topsportcarrière en zal PR werkzaamheden gaan verrichten voor de Rabo ploeg. Maarten Tjallingii woonde een groot gedeelte van zijn jeugd in Mozambique en kijkt ernaar uit om met Right To Play een bezoek te brengen aan het land.

Tijdens de reis bezoekt het gezelschap verschillende Right To Play-projecten en ontmoeten ze lokale jeugd en Coaches. Ook worden ze ontvangen bij de Wielerfederatie van Mozambique. Verder bezoekt de groep een dorp waar SOS Kinderdorpen samenwerkt met Right To Play.
De Rabo Wielerploeg steunt sinds 2007 de organisatie Right To Play. In de afgelopen drie jaar heeft de Wielerploeg meerdere malen haar bijdrage geleverd aan de doelstellingen van Right To Play. Zo reed de wielerformatie twee Giro's achter elkaar met speciale shirts die na afloop voor Right To Play werden geveild.

De projecten in Mozambique zijn onderdeel van het Right To Play-programma Red Ball Child Play. Red Ball Child Play is een methodiek die bestaat uit verschillende educatieve spellen met ieder een thema. Life Safe, Play Safe is bijvoorbeeld gericht op het thema gezondheid. Door middel van sport- en spelactiviteiten leren kinderen hoe ze een gezonde levensstijl kunnen ontwikkelen. Door bijvoorbeeld hiv/aids in spelvorm te behandelen wordt het bespreekbaar gemaakt en leren kinderen welke risico’s deze ziektes met zich meebrengen.

Right To Play is een internationale humanitaire organisatie die met sport en spel programma's de levens van kinderen in de meest achtergestelde gebieden ter wereld, wil verbeteren. Sport is een krachtig instrument dat bijdraagt aan fysieke en psycho-sociale ontwikkeling, vrede, gezondheid en onderwijs. Right To Play leidt vrijwilligers uit lokale gemeenschappen op tot Coaches, om de verschillende programma's uit te zetten in 20 landen die zijn getroffen door oorlog, armoede en ziekte.

Right To Play Nederland houdt zich bezig met voorlichting en fondsenwerving voor de uitvoering van projecten van Right To Play in Afrika, Azië en het Midden Oosten. Kijk voor meer informatie op www.righttoplay.nl

TOE (r) SCHOUWER DEEL 3

Op maandag een stukje van de bloggert himself als Toe(r)schouwer (in delen)

Op mijn tiende kreeg ik een afgedankte rare racefiets van mijn Duitse zwager. Groen. Met een dubbele stang en Mavic wielen. Baanfiets, zonder remmen. Doortrapper. Ik vond hem prachtig en reed er graag op. Als ik moest remmen schraapte ik met mijn schoen over de straat. Levensgevaarlijk. Ik heb mijn moeder er nooit over gehoord.

Met een paar vriendjes hadden we ineens een wielerclubje. We reden wedstrijdjes door een stil stukje van het dorp. Bijna geen auto’s en we keken niet uit bij een bocht of zo. Alles ging goed. Bij een wedstrijdje, ons clubkampioenschap, namen we allemaal wat prijzen mee van huis. Een oude voetbalbeker, een glazen vaas, ik nam een wekker mee van mijn slaapkamer. Zo'n chromen ding met twee bellen er boven op. De wekker bleek het meest begerenswaardig want deze werd gebombardeerd tot de eerste prijs. Wij rijden, koersen. Tien ronden. We waren met 6 jongens. Ik achtte mezelf niet geheel kansloos, want als was ik niet de oudste (de sterkste) ik was wel de enige met een racefiets. De groene baanfiets. De andere jongens waren niet verder gekomen dan het vervangen van hun gewone stuur door een wielrenstuur op hun gewone fiets. Na 8 ronden reden we met drie vooruit. Twee oudere, sterkere jongens en ik. Ik hield met moeite het wiel van de nummer twee en kwam daar ook in de laatste ronde ook niet meer overheen. Daar ging mijn wekker. Ik ging naar huis met een of ander beeldje van een hertje dat verkleurde in het zonlicht. Mijn moeder vond het prima. Wel leuk zo’n hertje op de schoorsteenmantel.

Lees ook deel 2

WIELERHISTORIE

Piet de Vries: 'In 1952 reed ik wel eens een prijsje in België en als het prijzengeld dan overgemaakt werd naar Nederland, werd er loonbelasting afgehouden. Ik ging liever even op de fiets naar het loket in Brussel om mijn centen te vangen en dan ’s middags weer terug. Dan reed je naar Brussel op en neer, op de fiets, maar je moest toch trainen. Manus Brinkman: 'Die organisatoren in België moesten het geld van te voren bij de bond storten. Dat hebben ze naderhand in Holland ook gedaan. Dat geld lag dus bij de bond en als je een prijsje reed, stapelde dat bedrag zich op, want pas aan het eind van het jaar werd het uitbetaald. Maar ik zat er ook veel te hard om verlegen, dus dan reed je van Rotterdam naar Brussel op en neer. Ruim driehonderd kilometer om je geld op te halen. Er waren twee loketjes, Nederlands en Frans. Je moest niet bij het verkeerde loket komen want dan begonnen ze Frans tegen je te lullen. Daar kreeg je meteen je centen mee. Piet de Vries:'Dan hoefde je ook geen belasting te betalen, dat scheelde weer acht procent.

FIETSKWIS BAANWIELRENNEN

Fietskwis op zaterdagavond, spelen met je fietsvrienden of zelf puzzelen.

1.In één van de onderdelen van het baanwielrennen komen de renners op de baan en gaat het er gewoon om wie er als eerste over de finish komt?

2.In welk jaar reed was de eerste zesdaagse in de overdekte Ahoyhal te Rotterdam?

3.Welk onderdeel van het baanwielrennen vond zijn oorsprong in Japan?

4.Hoeveel zesdaagsen won Peter Post? 65, 50 of 25.

5.In welk jaar viel Peter Post in de zesdaagse van Rotterdam, zo ernstig dat hij moest stoppen met fietsen? 1970, 1972 of in 1971

6.Waarom wordt in 2006 de baanwedstrijd in Gent vroegtijdig stopgezet en niet meer hervat?

7.Voordat Theo Bos op de weg ging fietsen was hij een top baanrenner. Hoeveel keer werd hij wereldkampioen op een baannummer?

RABOTEAM 2011, EEN DROOMVLUCHT

Op woensdag 1 december vindt er een bijzondere ploegenpresentatie plaats van de Rabo Wielerploegen (Pro Team en Continental Team). Dit jaar is deze ploegenpresentatie live te volgen via rabosport.nl. De locatie is het theater van ‘de Efteling’ in Kaatsheuvel. In dit theater wordt aandacht besteed aan het 15-jarige bestaan van het Rabo Wielerplan en nemen we afscheid van een renner die voor ons drie grote rondes heeft gewonnen en dit jaar derde was in de Tour de France, Denis Menchov! Ook maakt u live de primeur mee van de presentatie van het nieuwe wielertenue. Na zeven jaren ‘muscle power’ is er voor een nieuwe lijn gekozen. Maar natuurlijk staat de presentatie van beide Rabo teams centraal. De nieuwe ploeg voor 2011 wordt voorgesteld met onder andere de nieuwkomers Theo Bos, Luis Leon Sanchez, Matti Breschel, Carlos Barredo en natuurlijk onze huidige toppers als Robert Gesink, Lars Boom en Bauke Mollema.

Foto: Een shirt van Jos van Emden (Rabo-ontpopping van het jaar)

TRAINEN OP DE BAAN

Martijn Maaskant: 'Ik heb van de winter iedere week soms twee keer in de week op de baan in Gent getraind en dan vooral als het weer slecht was. Goed voor de snelheid en op de baan kan je ook vaak in de groep meerijden. Iedereen komt op kop, dat is weer goed voor de souplesse en het is droog.' Jorrit Walgien: 'Er zijn in Nederland maar drie banen. Apeldoorn, Amsterdam en Alkmaar. Ik ging daar ’s winters wel trainen, maar het is wel ver weg. Er zijn gesprekken gaande om er hier weer een in de buurt te gaan aanleggen. Het wordt weer steeds populairder'.

Maarten den Bakker: 'Als er hier op Goeree-Overflakkee een baan zou zijn, is het gelijk iedere avond feest.'

FRED FIETST IN DE DUINEN

Fred is altijd vrij op woensdag. Ouwelullendag of zoiets. Fred stapt als het maar even kan op zijn geliefde Pinarello uit 2009 en trekt soms nog de duinen tussen Hoek van Holland en Zanvoort in. Stevige tocht. Hij deed dat stukje al toen hij 15 was, met de echte mannen van de club mee. Die draaiden een flink tempo en als ze bij de laatste 5 kilometer waren, gaven ze er nog even een extra snok aan. Op zijn tandvlees haalde Fred de woonkamer. Daar zat hij dan eerst nog een uurtje na te trillen en kroop dan de trap op richting douche. Mooie tijden. Nu hoeft dat tempo niet meer, maar als hij op de woensdag in de duinen rijdt ziet hij in gedachten de mannen weer om zich heen. Ze zijn er niet meer. Allemaal dood ondertussen. Fred fietst een paar keer per jaar hun nagedachtenis.

FIETSEN IN DE U.S.A.

In 1999 twijfelt Erik K. Andersen na een sollicitatiegesprek in New York City of hij de aangeboden kantoorbaan zal nemen of dat hij een lang gekoesterde wens in vervulling zal laten gaan. Fietsend van het sollicitatiegesprek naar huis, dwars door de stad, besluit hij om de baan niet te nemen, maar om van de oostkust naar de westkust, dwars door Amerika, te gaan fietsen. Werken kan altijd nog.
Op 30 april 1999 start hij in Hoboken in de staat New Jersey, om 78 dagen later te eindigen in Florence in de staat Oregon.

De lijst van Erik K. Andersen na zijn volbrachte fietstocht:
Fiets: '91 Trek 750 Hybrid, Aanhangwagentje: BicycleRevolution. Miles: 4420. Dagen: 78. Rustdagen: 7. Langste afstand op één dag: 89 miles (tweemaal). Hoogste top: 11542 ft. Hoosier Pass, Colorado. Vriendelijkste staat: Kansas. Sterkste wind: Wyoming. Hoogste temperatuur: 103 graden Kelvin (is iets meer dan 39 graden Celsius) in Dayville, Oregon. 9 keer passeerde Erik de landscheiding. Lekke banden: 3 (1 keer van de aanhangwagen). Onvriendelijkste mensen: bibliotheekmedewerkers.

Duizenden keren dacht Erik terug aan zijn fietstocht toen hij weer terug was en achter zijn bureau op kantoor zat.

op de foto: The Coors Classic in Aspen Colorado

TOE (r) SCHOUWER DEEL 2

Op maandag een stukje van de bloggert himself als Toe(r)schouwer (in delen)

In mijn geboortedorp is er elk jaar een criterium. De ronde van Pijnacker. Begin jaren 60 loopt het parcours nog door het oude dorp. Straatsteentjes. (Je moet in de bocht gaan staan, daar vallen ze misschien). Het geluid van een peloton renners dat voorbij schiet. Snuiven, vloeken, tubes op de straatstenen, glinsterende spaken, de kleuren van de wielershirts, Ai ai ai die Cabalero, dat is pas een sigaret, door de speakertjes in de bomen, onderbroken door de opgewonden speaker (nog steeds dezelfde stem, na al die jaren, die man moet inmiddels dik over de 100 zijn) : Bij de streep een premie van slagerij Oovermeer. 15 guldentjes.
Het is dan nog een amateur-ronde. Sprint met twee. Jan Janssen en Gerben Karstens. Jan Jansen wint, maar wordt wegens onreglementair sprinten gediskwalificeerd en Gerben Karstens wordt als winnaar gehuldigd. Hij rijdt zijn ererondje en als hij bij mij voorbij komt ren ik achter hem aan. Wielrenner in zwart wielershirt met zwarte broek. Er rennen nog meer jongetjes achter hem aan, tot bij zijn auto, die in een zijstraatje geparkeerd staat. Hij gaat in de achterklep zitten en deelt handtekeningen uit aan het clubje om hem heen. Ik wist toen nog niet dat, dat bestond. Handtekeningen jagen. Ik had ook geen boekje met pen paraat zoals de andere jongetjes die zich bij de achterklep verdrongen. Hé geef mij even je pen en een blaadje vroeg ik aan een andere jongen. Nee zei hij bot. Geen handtekening van Karstens voor mij. Maar sindsdien fan van de Leidse Notariszoon. Nog steeds.

Wordt vervolgd, lees ook deel 1

WIELERHISTORIE

Leo van der Flier fietste in de jaren 60 bij R.C.C. Pedaalridders. Hij vertelt:'Toen ik er bij kwam, eind jaren 50, was het een eliteclub die zich onderscheidde van de andere clubs. We reden op zondagochtend op het parcours in de Spaanse Polder. De voorzitter Jorinus van der Wiel en de secretaris Paul van Nunen stonden dan te kijken of je fiets schoon was, of je met ongeschoren benen reed. Zag je er niet helaam top uit dan zeiden ze: 'Volgende week, een schone fiets, benen geschoren en witte sokken.' Je moest gewoon gesoigneerd aan de meet staan. Jorunus van der Wiel maakte ook nog een opmerking die ik altijd heb onthouden. Hij zei: ‘Je moet alles zien als training, alles, ook in de winter, als je met de lift kan, niet doen, met de trap gaan.' En ik doe het steeds nog zo. Er zaten ook echt goede renners bij de club, want ik weet nog van het kampioenschap van Wijk bij Duurstede. Je moest echt knokken om in het team te komen. Bij veel andere clubs waren ze al blij als ze een team konden samenstellen.'


Op de foto: Voorzitter Jorinus van der Wiel pept Schalk Verhoef op.

FIETSKWIS

Kwis over het afgelopen seizoen.
Spelen met je fietsvrienden op de zaterdagavond.
Wie won in 2010 de klassieker:

De Omloop Het Nieuwsblad?
Kuurne-Brussel-Kuurne?
Milaan-San Remo?
De Ronde van Vlaanderen?
Parijs-Roubaix?
De Amstel Gold Race?
Luik-Bastenaken-Luik?
Clasica San Sebastian?
Parijs-Brussel?
Grand Prix Cycliste de Montréal?
Parijs-Tours?
De Ronde van Lombardijen?

EXCLUSIEVE BEVOORRADING

Ives stond altijd in de laatste 25 kilometers van een belangrijke koers. Hij stond daar met zijn wagentje om de Nederlanders drinken aan te geven. Adrie van der Poel vertelt dat hij en de andere Nederlanders drinken kregen aangereikt door deze Ives. Als er dan een Fransman voorbij kwam trok Ives zijn hand terug. Het was niet bedoeld voor de Fransen die volgens Ives, luieriken waren. Het was alleen voor harde werkers, zoals Adri van der Poel. Eerst kocht hij de drinkbussen van zijn eigen geld, maar later mocht hij bij Jan Raas langskomen om drinkbussen op te halen.

Op de afbeelding een verzorger van Vacansoleil (niet Yves) tijdens de bevoorrading in de AGR 2010

FIETSEN IN DE HERFST OP DE VELUWE

Zin een in herfstfietstocht? Ga eens een stukje fietsen van het parcours van De Dutch Food Valley Classic (voorheen Veenendaal-Veenendaal)
Dit parcours biedt aantrekkelijke hoogteverschillen op de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwezoom. Als vaste beklimmingen zijn ondermeer opgenomen de Grebbeberg, het Paardenveld in Rhenen en de Posbank (zie profiel) bij Arnhem in de buurt.

Dat de ronde internationale uitstraling geniet, blijkt wel uit de respectabele erelijst met winnaars zoals Joop Zoetemelk, Jacques Hanegraaf, Jean-Paul van Poppel, Viatcheslav Ekimov, Olaf Ludwig, Andrei Tchmill, Jeroen Blijlevens en Tom Boonen.

Kenny van Hummel won in 2009 en werd in 2010 tweede achter Edvald Boasson Hagen. Kenny's koers?

bron profiel: http://petersfietssite.nl