WIELERHISTORIE

Piet de Vries: 'In 1952 reed ik wel eens een prijsje in België en als het prijzengeld dan overgemaakt werd naar Nederland, werd er loonbelasting afgehouden. Ik ging liever even op de fiets naar het loket in Brussel om mijn centen te vangen en dan ’s middags weer terug. Dan reed je naar Brussel op en neer, op de fiets, maar je moest toch trainen. Manus Brinkman: 'Die organisatoren in België moesten het geld van te voren bij de bond storten. Dat hebben ze naderhand in Holland ook gedaan. Dat geld lag dus bij de bond en als je een prijsje reed, stapelde dat bedrag zich op, want pas aan het eind van het jaar werd het uitbetaald. Maar ik zat er ook veel te hard om verlegen, dus dan reed je van Rotterdam naar Brussel op en neer. Ruim driehonderd kilometer om je geld op te halen. Er waren twee loketjes, Nederlands en Frans. Je moest niet bij het verkeerde loket komen want dan begonnen ze Frans tegen je te lullen. Daar kreeg je meteen je centen mee. Piet de Vries:'Dan hoefde je ook geen belasting te betalen, dat scheelde weer acht procent.