1968. Jan Jansen wint de Tour. Hoewel ik sinds het incident in Pijnacker tussen Karstens en Janssen geen fan was van Janssen was, was het toch wel mooi dat hij als eerste Nederlander de Tour won. Wel op het nippertje. In de laatste tijdrit, 38 seconden voorsprong op Herman van Springel, die het anno nu nog steeds niet kan geloven en geen rit gewonnen en niet 1 keer in de gele trui van start gegaan.Ik kwam van het zwembad en zag bij een vriendje de laatste kilometers van de tijdrit op de televisie. De hysterie die daarna losbrak in het kamp van Janssen is legendarisch. Ik hou er niet van, geef mij maar Joop die, zonder dat Knetemann, ook niet vies van hysterie, Joop’s arm in de lucht stak, bij het rijden over de meet op de Champs Elysees. Een nog steeds huilende Janssen: “ Cora ik heb de Tour gewonnen”, tegen zijn dochtertje, huilend: “Papa heeft de Tour gewonnen”.
De gebrilde Nootdorper won in alle Tours die hij reed 7 keer een rit. Hij droeg 2 maal de gele trui. In de jaren 70 was een Jan Janssen racefiets een begerenswaardig bezit. Ik had er geen geld voor overliggen. Maar de Tour maakte zich vanaf dit moment meester van mijn systeem.
lees ook deel 4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten