Piet de Vries (1920): Ik werd kampioen bij de amateurs en stapte daarna over naar de profs. Mocht ik mijn kampioenstrui niet meer dragen. Ik heb hem verkocht voor een knaak aan ene Tettelaar. Hij ging er mee rijden en werd meteen uit de koers gehaald. Manus Brinkman (foto). Ik werd kampioen van Rotterdam en kreeg een groen witte trui.De dag erna had ik hem al verkocht voor een knaak. Die gast die hem kocht ging er mee trainen. Later sprak ik iemand die hem had hem gezien. Ik kwam bij Hoek van Holland de kampioen van Rotterdam tegen, zei hij. Ik zeg, dat kan niet want daar ben
ik helemaal niet geweest. Ik heb hem toch zeker gezien, zegt hij. Dini Brinkman: Je had ook van die mooie groene truien. Die waren van de club. Daar mocht je de kampioenschappen mee rijden en dan moest je ze weer inleveren. Manus: Dat was niet alleen bij de club. Ik reed eens een wereldkampioenschap in een oranje trui van de KNWU. Ik dacht dat is een mooie trui, die neem ik mee naar huis. Kreeg ik later een hele boze brief. Of ik maar even gauw die trui wilde inleveren. Piet de Vries: We reden ook een keer een wereldkampioenschap in 1947 in Reims en we eindigden met 4 bij de eerste tien. Stond die John Stol al aan de meet om de oranje truien weer in te nemen. Over respect gesproken. Dan had je Nederland vertegenwoordigd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten