Op maandag een stukje over het wielerleven van de bloggert himselfIn 1980 ging ik op vakantie naar Spanje. Er was een afspraak met vrienden om elkaar op een zeker moment voor het stadhuis van Zarragoza te ontmoeten. We hadden uit ons hoofd geleerd. Donde esta el Junta miento ? Maar ja, Joop stond op het punt te gaan winnen, moest ik me toch aan mijn afspraak houden? Ja, hallo, mijn niet zo sportieve vrienden zien me aankomen. 'Sorry hoor, ik kon niet komen, want ik moest voor de tv blijven zitten.' Nee dat was geen optie maar ik bedacht als alternatief dat ik op weg naar Spanje door Frankrijk zou komen en omdat ik er ruim tijd voor had, besloot ik dat ik wel de voorlaatste etappe van de Tour van 1980 dicht bij te gaan bekijken. Misschien kon ik er dan ook nog wel een dagje Parijs aan vast knopen.
Het moest de 21 etappe van deze tour worden. Auxerre-Fontenay. Joop in het geel. Een dag voor hij zijn Touroverwinning zou halen.
We reden van Rotterdam naar Reims en de volgende dag naar Fontenay. Een plaatsje tussen Reims en Parijs. Het was rustig op de weg en als ik geen lekke band gekregen had waren we er al heel erg vroeg geweest. Nu moest ik in de stromende regen (het regende veel dat jaar tijdens de Tour) een band verwisselen en een nieuwe kopen. Tegen drieën kwamen we in Fontenay aan. Een rustig, klein boerendorpje. Nergens iets van Touropwinding te bekennen. Dat komt straks nog dacht ik. We kochten een stokbroodje en op het dorpspleintje wachtten we nog een uurtje er gebeurde niks. Fransen kuierden rustig naar de bakker, de slager en de apotheek. Daarna gingen ze rustig een Gitane roken. "Wanneer gaan ze die dranghekken nu eens plaatsen en die streep trekken'', dacht ik. Hoe dom. Hoe dom. Om 5 uur was er nog helemaal geen reuring en kwam ik tot de briljante gedachte dat we in een verkeerd dorpje waren. verkeerde Fontenay. We besloten om de Tour te laten voor wat hij was en richting droog en warm zuiden door te rijden. Joop zou deze Tour ook wel zonder ons winnen.
Bij thuiskomst keek ik de verslagen nog eens na. We hadden in Fontenay sous Bois moeten zijn in plaats van Fontenay-Tresigny, waar we wel waren, zo’n 30 kilometer ten zuid-westen van Parijs. Bij natelling in het namenregister bleken er wel 29 dorpjes te zijn die Fontenay heten.
We reden van Rotterdam naar Reims en de volgende dag naar Fontenay. Een plaatsje tussen Reims en Parijs. Het was rustig op de weg en als ik geen lekke band gekregen had waren we er al heel erg vroeg geweest. Nu moest ik in de stromende regen (het regende veel dat jaar tijdens de Tour) een band verwisselen en een nieuwe kopen. Tegen drieën kwamen we in Fontenay aan. Een rustig, klein boerendorpje. Nergens iets van Touropwinding te bekennen. Dat komt straks nog dacht ik. We kochten een stokbroodje en op het dorpspleintje wachtten we nog een uurtje er gebeurde niks. Fransen kuierden rustig naar de bakker, de slager en de apotheek. Daarna gingen ze rustig een Gitane roken. "Wanneer gaan ze die dranghekken nu eens plaatsen en die streep trekken'', dacht ik. Hoe dom. Hoe dom. Om 5 uur was er nog helemaal geen reuring en kwam ik tot de briljante gedachte dat we in een verkeerd dorpje waren. verkeerde Fontenay. We besloten om de Tour te laten voor wat hij was en richting droog en warm zuiden door te rijden. Joop zou deze Tour ook wel zonder ons winnen.
Bij thuiskomst keek ik de verslagen nog eens na. We hadden in Fontenay sous Bois moeten zijn in plaats van Fontenay-Tresigny, waar we wel waren, zo’n 30 kilometer ten zuid-westen van Parijs. Bij natelling in het namenregister bleken er wel 29 dorpjes te zijn die Fontenay heten.
Nog die Tour niet live gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten